Anahtar Kelimeler
Çevre Eğitimi
Çevre Okuryazarlığı
Ekoeleştiri
Kaynak Göster
Özet
Doğadaki Son Çocuk kitabının yazarı Richard Louv teknolojik ilerlemenin ender söz edilen bedellerinden birinin insanın duyularının zayıflaması olduğunu ileri sürmüştür. Louv’a göre yirmi birinci yüzyılın Batı kültürü, yaygınlaşan teknoloji sayesinde bir veri bolluğu içinde yaşandığını varsaymaktadır. Ancak öte yandan bu bilgi çağında insanlar yaşamsal öneme sahip bilgilerden yoksun kalmaktadır. İnsan egemen çağ olarak adlandırılan Antroposen’de insan yaşamının kalitesini yalnızca kazandığı şeyler değil, bunların karşılığında ödediği bedeller de belirlemektedir (Louv, 2017). Son on yılda dünya üzerinde ve ulusal ölçekte baş gösteren felaket ve krizlerin ardından yaşananlar, insanın yaşamsal öneme sahip bilgilerden yoksunluğunu kanıtlar niteliktedir. İnsanın olası gelecek felaketlere hazır bulunuşluğu için zaman kaybetmeden harekete geçmesinin bir zorunluluk halini aldığı söylenebilir. Dünya üzerindeki ekolojik döngülerin bozulmasından kaynaklı birçok felaketin oluş sıklığının, etki alan ve derecesinin artmasının ardından bu makalenin amacı yapılan araştırmalar sonucunda kendisine özellikle Türkiye’deki eğitim ortamlarında yeteri kadar yer bulamadığı görülen çevre okuryazarlığı konusunda bir farkındalık yaratmak ve bu bağlamda çevre okuryazarlığı için referans kaynak olma potansiyeli taşıyan Sekoyana’nın Kapıları adlı kitabın ilk bölümünü ekoeleştirel bakış açısıyla analiz etmektir. Analiz kısmının daha iyi anlaşılabilmesi için ilk olarak Antroposen kavramına, çevre eğitimi ve çevre okuryazarlığı konularına değinilmiştir.
Referanslar
Angus, Ian (2021). Antroposen’le Yüzleşmek. Fosil Kapitalizm ve Dünya Sisteminin Krizi. Çev. Nuray Onuk. Marx21 Yayınları.
Arda, Özlem, Çenbertaş, Kemal, Ozan (2020). Prenses Mononoke Filminin Ekoeleştirel Olarak Değerlendirilmesi. Uluslararası Bilimsel Çalışmalar Kongresi. Konferans Bildirisi.
Ardoin, N. M., Bowers, A. W., & Wheaton, M. (2023). Leveraging collective action and environmental literacy to address complex sustainability challenges. Ambio, 52(1), 30-44. https://doi.org/10.1007/s13280-022-01764-6
Berkes F. ve Kışlalıolu M. (2010). Çevre ve Ekoloji. Remzi Kitabevi
Buell, Lawrance (2001). Writing for an Endangered World. Literature, Culture and Environment In the U.S and Beyond. The Belknap Press of Harvard University Press.
Christian, David (2020). Başlangıç Hikayesi. Her Şeyin Büyük Tarihi.Çev. Ezgi Başer. Doğan Egmont Yayıncılık.
Crutzen, P. J. (2002). Geology of mankind. Nature, 415(6867), 23-23. https://doi.org/10.1038/415023a
Crutzen, P. J. (2006). The Anthropocene: The Current Human-Dominated Geological Era. Içinde Paths of discovery: 5-8 November, 2004. Ex Aedibus Academicis in Civitate Vaticana.
Çevre ve Şehircilik Bakanlığı (2023). Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Çevre Broşürü. Dawson.
Garrard, Greg (2016). Ekoeleştiri. Ekoloji ve Çevre Üzerine Kültürel Tartışmalar. Çev. Ertuğrul Genç. Kolektif Kitap.
Glotfelty, Cheryll (1996). Introduction: Literary Studies in an Age of Environmental Crisis. The Ecocrisicsm Reader. Landmarks in Literary Ecology. The University of Georgia Press.
Gosh, Amitav (2022). İklim Değişikliği ve Hiç Düşünülmeyenler Büyük Kaos. Çev.İrem Uzunhasanoğlu. Timaş.
Gökçen, N. (2018). Unutulmuş Bir Dili Canlandırmak: Sekoyana’nın Kapıları’nda Doğa Okuryazarlığı. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22 (4), 2485-2496.
Gülay, Hülya ve Öznacar Mehmet Duran (2010). Okul Öncesi Dönem Çocukları İçin Çevre Eğitimi Etkinlikleri. Pegem Akademi.
Jonathan (2021). Ekoköyler. Çev. Deniz Dinçel. Sinek Sekiz Yayınevi.
Leopold, Aldo (2020). Bir Kum Yöresi Almanağı. Çev. Ufuk Özdağ. İş Bankası Kültür Yayınları.
Loubser, C. P., Swanepoel, C. H., & Chacko, C. P. C. (2001). Concept formulation for environmental literacy. South African Journal of Education, 21(4), 317-323. https://doi.org/10.4314/saje.v21i4.24922
Louv, Richard (2017). Doğadaki Son Çocuk. Çocuklarımızda Doğa Yoksunluğu ve Doğanın Sağaltıcı Gücü. Çev. Ceyhan Temürcü. Tübitak Yayınları.
M.E.B (2013). M.E.B Okul Öncesi Eğitim Programı.
M.E.B (2018). M.E.B Hayat Bilgisi Dersi 1,2 ve 3. Sınıflar Öğretim Programı.
M.E.B (2022). M.E.B Çevre Eğitimi ve İklim Değişikliği Dersi Öğretim Programı 6.,7. ve 8. Sınıflar.
Mcbride, Brooke Baldauf (2011). Essential Elements of Ecological Literacy and the Pathways to Achieve It: Perspectives of Ecologists. Dissertation. Doctor of Philosophy in Forestry, Society and Conservation. The university of Montana.
Mishra, Sandip Kumar (2016). Ecocriticism: A Study of Environmental Issues in Literature. BRICS Journal of Educational Research, 6(4), 168-170.
Reeves, Hubert ve Lenoir, Frederic (2012). Yeryüzünün Acısı. Çev. Şule Demirkol. YKY.
Rigby, Kate (2002). Chapter 7: “Ecocriticism” from Julian Wofreys (ed.), Introducing Criticism at the Twenty-First Century. Edinburg UP, 151-178.
Rockcastle, V.N (1989). What our students should know and be able to do. Nature Study, 43, 8-9, 22.
Roth, C.E (1992). Environmental Literacy: Its Roots, Evolution and Directions in the 1990s. The Ohio State University.
Schumacher, E.F. (1989). Küçük Güzeldir. Çev. Osman Deniztekin. Cep Kitapları
Schwartz, J. (2021). Paul Crutzen, Nobel Laureate Who Fought Climate Change, Dies at 87. New York Times.
Shiva, Vandana (2021). Petrol Değil Toprak. Çev. Özge Olcay. Sinek Sekiz Yayınevi
Slovic, Scott (2015). Ecocriticism 101: A Basic Introduction to Ecocriticism and Environmental Literature. Pertanika J.Soc.Sci. & Hum. 23, 1-14.
Stamets, Paul (2005). Mycelium Running. Ten Speed Press.
Taş, Şiirsel (2019). Sekoyana’nın Kapıları. Bir Orman Öyküsü (4. Baskı). Doğan ve Egmont Yayıncılık.
Unesco, Unep (1978). Intergovernmental Conference on Environmental Education, Tbilisi, USSR, 14-26 October 1977.
Unesco, Unep (1988). International Strategy for Action in the Field of Environmental Education and Training for the 1990s. Mockba 1987.
Unesco. Unep himayesinde çevre egitiminin gelişimi ve türkiye. (1999). Hacettepe Üniversitesi - Eğitim Fakültesi Dergisi.
Zizek, Slavoj (2012). Antroposen’e Hoşgeldiniz. Çev.Mehmet Budak. Encore.
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License ile lisanslanmıtır.
Telif Hakkı (c) 2023 TAM Akademi Dergisi
